Din İlminin Üstünlüğü

[elifgibi]

Din İlminin Üstünlüğü Allâh Teâlâ bir Ayet-i kerîmede şöyle
buyurmuştur:

يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِين آمَنُوا
مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ َ

Manası: “Allâh
Teâlâ, imân edenleri yükseltir ve kendilerine ilim verilenlerin derecelerini kat
kat yükseltır”.

Rasûlullâh (sallallâhu âleyhi ve sellem) şöyle
buyurmuştur: “Kim bir yol tutup onda ilmi ararsa Allâh ona o vesileyle Cennete
giden yolu kolaylaştırır.” Bunu Buhârî rivayet etmiştir.

Rasûlullâh
(sallallâhu âleyhi ve sellem) bir keresinde Ebu Zer el-Ğifâri adındaki bir
sahâbîye tavsiyede bulunurken kendisine mealen şöyle buyurmuştur: “Ya Eba Zer
gidip de Allâh’ın kitabından bir âyeti öğrenmen sana yüz rek’at nafile namaz
kılmandan (örnegin iki rek’atlı elli namazdan) daha hayırlıdır. Ve gidip de ilim
bölümünden bir bölümü öğrenmen sana bin rek’at nafile namaz kılmandan (Örneğin
iki rek’atlı beşyüz namazdan) daha hayırlıdır.”

Biline ki mel’un iblîs’in
en çok nefret ettiği iki şey vardır.
Biri Rasûlullâh (sallallâhu âleyhi ve
sellem) diğeri ise ilim sohbetleridir.

Rasûlullâh (sallallâhu âleyhi ve
sellem) bir keresinde mescide girince iki halka yani yuvarlak şeklinde iki grup
görmüştür. Biri ilim halkası diğeri ise zikir halkasıydı. Zikir halkasına
oturmayıp ilim halkasına oturmuştur. Bu gösterir ki önemli ve daha önemli şeyler
vardır. Bunlardan daha önemlisi önce gelir yani Din ilmini öğrenmek zikir
yapmaktan daha önemli olduğu için Dîn ilmi önce gelir.

Başka bir Hadis-i
şerîfte Rasûlullâh (sallallâhu âleyhi ve sellem) mealen şöyle buyurmuştur: “Kim
ilim öğrenmek üzere dışarı çıkarsa geri dönene kadar Allâh
yolundadır.”

Bu Hadis-i şerîf bize bildiriyor ki kim ilim öğrenmek için
dışarı çıkarsa o Allâh Teâlâ yolunda cihad eden mücahid gibidir. Yani ona cihat
edenin kazandığı sevabın benzeri vardır. Allâh Teâlâ cihat edenlere Cennette yüz
derece hazırlamıştır. Bir derece ile diğer derece arası yeryüzü ile göğün arası
gibidir.

Rasûlullâh (sallallâhu âleyhi ve sellem) Din ilmi ile ilgili
mealen şöyle buyurmuştur: “Muhakkak ki Melekler ilim talebesine karşı,
yaptığından râzı oldukları için mütevazı olurlar.” Yani Melekler onunla beraber
olup yavaş yürürler. Bu Hadis görünüşte Meleklerin ilim talebesi için
kanatlarını yere koydukları izlenimini verse de asıl anlamı yukarıdaki gibidir.


İbret olsun diye sizlere selef zamanında (ilk üç asırda bulunanların
zamanında) olmuş bir olayı nakledelim. Hadis ilmini öğrenmek üzere yola çıkmış
olanları, demin zikrettiğimiz Hadis’i anlamayan bir adam görünce Rasûlullâh
sallallâhu âleyhi ve sellem’in sözünü alaya alarak onlara dedi ki: yavaş olun,
ki Meleklerin kanatlarını kırmayasınız. Bunu hafife alarak söyleyen o kişi kâfir
olmuştur. Allâh Teâlâ onu, o sözünü tamamlar tamamlamaz cezalandırmıştır. O adam
bu küfür sözünü söyleyince bacakları hemen felç olup yere düşmüştür.

Bu
insanın başına gelen o şey kendisine ceza olaraktır. Muhakkak ki Allâh Teâlâ
bazı, küfür işleyen veya günah işleyen kullarını, ölümlerinden önce dünyada
cezalandırır.

İlmin bulunmadığı beldede hayır yoktur. Bu yüzden insan
ilmin bulunmadığı yerden ayrılıp ilim ehlinin bulunduğu yere
gitmelidir.

Bazı Alimler bu hususla ilgili şöyle demişlerdir: “Kim hoca
bulamazsa yolculuğa çıksın yani öğretecek bir hoca bulması için yolculuğa
çıksın.”

Ey kardeşim Insanın ilme yemek ile sudan daha fazla ihtiyacı
vardır. Bilindiği gibi insanın yemekle suya her saatte ihtiyacı yoktur. Fakat
insanın ilme her saatte ihtiyacı vardır.

Şeyh Ahmed er-Rifâî (radıyallâhu
anhu) âlimler ile ilim hakkında şöyle diyor: “Ey efendiler Alimlerle oturunuz
muhakkak ki ilim meclislerinde (oturumlarında) insanı hâlden başka bir hâle
çeviren sırlar vardır.”

Efendimiz Alî (radıyallâhu anhu) birine tavsiyede
bulunurken kendisine şunları söylemiştir: “İlim mâldan daha hayırlıdır. İlim
senin bekçiliğini yapar malın bekçiliğini ise sen yaparsın.”

İmâm Şafiî
(radıyallâhu anhu) Dîn ilmi hakkında şöyle demiştir: “İlim öğrenmek nafile
namazdan daha faziletlidir.”

Ey kardeşim bil ki farzlardan sonra derece
olarak Dîn ilmi nafileden önce gelir.