.♥. Hz. MUHAMMED in (sav) Tavır ve Konuşması

[elifgibi]

Hz. Peygamber
(sav)´in konuşması son derece tatlı ve gönül okşayıcı idi. Tane tane
konuşur, her cümlesi, dinleyenler tarafından iyice anlaşılması için
ayrı ayrı olurdu. Kahkaha ile gülmez, tebessüm halinde bulunurdu. O,
insanların en halîmi, en yumuşak huylusuydu.

Hz. Peygamber (sav) şahsına yapılan, nefsine karşı işlenen hataları,
yumuşaklıkla karşılardı; Allah´a ve imana yapılan, bir hücum olunca asla
susmaz, gereken cevabı verirdi.

Hz. Peygamber (sav) insanların kusurlarını görmez, bazen görmezden
gelir, çok zaman gözünü çevirir, kusurunu görse de yüzüne vurmaz, o
kişiyle arasındaki saygı ve sevgi perdesini yırtmazdı.

Hz. Peygamber (sav)´in tevazusu, bilhassa insanlarla olan
münasebetlerinde daha açık bir şekilde ortaya çıkmıştır. Meclisinde kim
olursa olsun, konuşan kimseyi, sabırla dinler, haktan uzaklaşmadığı
müddetçe sözünü kesmezdi.

Bir gün adamın biri, Hz. Peygamber (sav)´i görmeye geldi. Fakat
Peygamberliğin haşmetinden o kadar etkilendi ki, titremeye başladı.
Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav): “Korkma! Ben hükümdar değilim. Kuru
et pişirerek karnını doyuran, Kureyşli bir kadının oğluyum.” buyurdu.
(Hakim)

Hz. Peygamber (sav) kendi yakınlarına ve sahabelerine devamlı hoşgörülü
olduğu gibi, düşmanlarını da, özellikle onlar güçsüz bulundukları ve
teslim oldukları zaman bağışlamış, suçlarını affetmiş, sonunda da pek
çoğunun iman etmesine vesile olmuştur.

Peygamberimizden bir şey istenildi mi, asla “Yok!” demezdi. O, insanların en cömerdi idi…

Nitekim İbn-i Abbas şöyle demiştir:

“Hz. Peygamber (sav) insanların, en cömerdi idi. Özellikle Ramazan aylarında daha fazla cömert olurdu.” (Buhari)